huizenjacht
Blijf op de hoogte en volg marc en marieke
19 April 2013 | Australië, Castle Hill
Yes, het is gelukt, we hebben net op tijd een huis gescoord! Maandag is het zover en mogen we het service appartement verlaten en dinsdag arriveert dan eindelijk de container met onze spullen uit Shanghai.
Het vinden van een huis ging niet zo makkelijk al we hadden gedacht. Wij, met onze Europese " de huizenmarkt is ingestort dus ik wil een mooi huis voor een fatsoenlijke prijs" mentaliteit hebben de eerste maand met verbazing en afgrijzen staan kijken naar "hoe huur je een huis in Australië?" Nou zo:
De makelaar gooit de deur van het te huren huis om 2 uur 's middags open, met 15 families schuifel je naar binnen en om 2:15 gaat de deur weer dicht en mag je een aanmeldformulier invullen als je geïnteresseerd bent. Op dit aanmeldformulier vul je je hele privé leven in en vervolgens hoor je niks meer. En voor de duidelijkheid, 3 kwart van de huizen wil je niet in wonen, behalve als je bioloog bent en wilt promoveren in schimmel en afbrokkelende plafonds of zwaar kleurenblind (in de zin dat alles wat paars en roze is voor jou wit lijkt).
Dus op het moment dat het half april was en we nog twee weken hadden om een huis te vinden, werd het tijd voor een noodplan. De gouden tip van een Engelse collega van Marc, schrijf een brief bij je aanmelding over hoe geweldig je bent en dat je al jaren zelf succesvol huiseigenaar bent (en vermeld niet de leeftijd en het geslacht van je kinderen…). Het feit dat de verhuurster zelf vier kids heeft, is ook een mazzeltje, ze kon zich iets voorstellen bij de situatie.
Dus sloopbedrijf Janssen en zonen verhuist naar de rustigere buurt in de wijk, veilig weggestopt in een hoek, met een groot hek eromheen en grenzend aan een natuurreservaat. De kookaburra's kunnen hun borst nat maken (en ik ook als alle aangrenzende habitat mijn huis komt bezoeken).
See y'!
M en M
Het vinden van een huis ging niet zo makkelijk al we hadden gedacht. Wij, met onze Europese " de huizenmarkt is ingestort dus ik wil een mooi huis voor een fatsoenlijke prijs" mentaliteit hebben de eerste maand met verbazing en afgrijzen staan kijken naar "hoe huur je een huis in Australië?" Nou zo:
De makelaar gooit de deur van het te huren huis om 2 uur 's middags open, met 15 families schuifel je naar binnen en om 2:15 gaat de deur weer dicht en mag je een aanmeldformulier invullen als je geïnteresseerd bent. Op dit aanmeldformulier vul je je hele privé leven in en vervolgens hoor je niks meer. En voor de duidelijkheid, 3 kwart van de huizen wil je niet in wonen, behalve als je bioloog bent en wilt promoveren in schimmel en afbrokkelende plafonds of zwaar kleurenblind (in de zin dat alles wat paars en roze is voor jou wit lijkt).
Dus op het moment dat het half april was en we nog twee weken hadden om een huis te vinden, werd het tijd voor een noodplan. De gouden tip van een Engelse collega van Marc, schrijf een brief bij je aanmelding over hoe geweldig je bent en dat je al jaren zelf succesvol huiseigenaar bent (en vermeld niet de leeftijd en het geslacht van je kinderen…). Het feit dat de verhuurster zelf vier kids heeft, is ook een mazzeltje, ze kon zich iets voorstellen bij de situatie.
Dus sloopbedrijf Janssen en zonen verhuist naar de rustigere buurt in de wijk, veilig weggestopt in een hoek, met een groot hek eromheen en grenzend aan een natuurreservaat. De kookaburra's kunnen hun borst nat maken (en ik ook als alle aangrenzende habitat mijn huis komt bezoeken).
See y'!
M en M
-
19 April 2013 - 12:13
Sarah:
Geweldig verhaal weer en fijn dat jullie eindelijk eregsn heen kunnen waar meer ruimte is en de jongens naar buiten kunnen! Xx -
19 April 2013 - 14:49
Hennie Groenevelt:
Dag lieve Marc,Marieke en 4 monsters,
Het is te lang geleden dat ik wat van mij heb laten horen. Drukk drukk drukk. Jullie natuurlijk ook. Ik bleef wel op de hoogte, en toen jullie in Gronsveld waren was er geen gaatje om langs te komen . En nu dan down under. Wel contact gehad met Lucy en Jos.
Ik ga jullie nu wat vaker volgen. Dus net een huis gescoord.
De drukte van verhuizen en inrichten gaat dus weer komen.
Wat zijn de jongens alweer gegroeid. Leuke foto met Papa Marc.
Nu lieve mensen, , ik ga even sluiten. Kleindochter Amy komt zo uit school
Ik wens jullie een fantatstische tijd daar in Australie, en jullie zullen wat meer van me horen.
Dikke kus voor jullie beiden en die ontzettende leuke jochies van jullie
Groetjes uit Cadier en Keer van Eelko en Hennie -
20 April 2013 - 12:17
Roger Andries:
Gefeliciteerd met de nieuwe woonst, zo hebben de jongens weer wat nieuws om te verbouwen!
Willen jullie bij gelegenheid ook je nieuwe adres doorspelen?
Nog veel groeten, en ik kijk uit naar de volgende aflevering. -
21 April 2013 - 08:07
Paul En Monique:
Hallo Marieke , Marc en kids. Fijn om te lezen dat jullie nu een huis hebben. Succes met verbouwen door de monsters. -
21 April 2013 - 12:24
Francine En Wum:
namens ons ook gefeliciteerd met jullie nieuwe woning, groetjes uit het koude Eijsden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
